Eigenlijk is het toch wel gek dat je als pretparkliefhebber in al die jaren nog niet eens alle parken in de buurt eens hebt bezocht. Iets had me er ook altijd een beetje van weerhouden om af te reizen naar het stukje Hollywood in Duitsland genaamd Movie Park Germany. “Meh”, “commerciële bende” als reacties van andere bezoekers werkten al die tijd niet echt uitnodigend.
Maar onder het motto, alleen een geldige mening door het zelf te ervaren, deze afgelopen Hemelvaart de gok eens gewaagd. De volgens prognoses rustigste dag van het Hemelvaart weekend, en de 30% korting op de entreeprijs afgelopen zondag koers gezet naar dit park, om eens te ervaren wat het te bieden heeft.
Eenmaal, tweemaal#
Met de poorten al open bij de aankomst net voor 10:00 bij het park kon het ontdekken meteen beginnen. Het leuk is dan ook dat, in tegenstelling tot de andere parken op dezelfde afstand van thuis (Efteling, Toverland, en Phantasialand), ik dit park niet kan dromen. De dag zou dus een echte ontdekkingstocht gaan worden, en gezien pal naast de ingang de attractie “Area 51 - Top Secret” ligt, werd dat een mooi begin. Een grotendeels indoor waterattractie met een drop die er gelukkig niet heel nat makend uitzag. Ondanks dat we al konden instappen, was men nog overduidelijk bezig met de opstart procedure van de attractie. Aan de druppels op het zitje te zien was een eerste ronde wel al gedaan. Maar met alle boten bij elkaar geklustered aan de instapdraaischijf was het even wachten alvorens we één voor één op weg werden geduwd.
En die drop buiten die er niet heel nat makend uitzag? Die had ik goed ingeschat, maar helaas was er binnen nog een drop in het pikke donker die al op standje hoogzomer stond ingesteld. Dus, na nog geen 5 minuten in het park had ondergetekende zijn eerste nat pak al te pakken… En dat zou niet de laatste keer zijn voor vandaag. Goed, na die drop volgde een aaneenschakeling van corny alien Hollywood scenes die zo van een jaren 60 B-film hadden kunnen zijn. Waarna uiteindelijk de rit weer buiten eindigde met de, dan toch wel teleurstellende laatste drop.
Gelukkig scheen het zonnetje dus de kleren konden drogen tijdens de wandeling door de met winkels gevulde Mainstreet om uiteindelijk bij een soort van T-splitsing uit te komen. Om aldaar eerst eens het rechter gedeelte van het park te bezoeken. Doel was om eerst zo ver mogelijk door te lopen om vandaar uit op het gemak helemaal terug te werken naar de andere kant van het park.
Helaas was daar eenmaal aangekomen de eerste, kleine teleurstelling. De in de rechter uithoek gelegen “Excalibur - Secrets of the Dark Forest” was gesloten en zou pas later op de dag open gaan. Een rede stond niet opgegeven bij de ingang. Maar ik denk dat zoals zo veel parken waarschijnlijk personeelstekort de oorzaak was. Dus, was het op naar het erlangs gelegen “Movie Park Studio Tour”. Bij binnenkomst van de studio kregen we eerst te horen dat, ondanks dat regisseur Steven Thrillberg binnen nog bezig was met opnames van drie films, we een rondleiding over de sets zouden krijgen. Na het plaatsnemen in het karretje vlogen we letterlijk door de filmscenes op. Van een Twisterrampen set waarbij een huis rondom je heen opengeblazen wordt, tot een straatrace om uiteindelijk nog vliegensvlug oog-in-oog te staan met King Kong. Met twee lanceringen, en een turntable, bleek de eerste achtbaan van de dag een verrassend leuke rit.
Omdat “Excalibur” nog steeds gesloten was eerst dus maar de rest in dit gebied afvinken. En afvinken, ja letterlijk. Afgezien van de “Movie Park Studio Tour” is het rechtergedeelte van het park echt op de allerkleinste gericht. Maarja, omdat je nooit het kind in je moet verliezen, en uiteraard voor de credits, waren achtereenvolgens “Ghost Chasers”, “Backyardigans: Mission To Mars” en “Jimmy Neutron’s Atomic Flyer” aan de beurt. Een standaard wilde muis van bouwer Mack, en de bekende junior coaster en suspended family coaster van Vekoma. Leuk om eens gedaan te hebben, maar natuurlijk niet het spul.
Inmiddels gaf de klok al het begin van de middag aan en was “Excalibur - Secrets of the Dark Forest” geopend. Precies op het juiste moment om daarmee het bezoek aan de rechterkant van het park af te sluiten. Van buitenaf was niet te zien wat het precies was, maar al gauw kwam ik tot de ontdekking dat ik een rapid river zou gaan trotseren. Shit, net de kleren goed en wel droog…
Wat volgde was eigenlijk een betrekkelijk droge rit door een erg mooi gethematiseerde rivier. Wel was erg duidelijk zichtbaar dat deze attractie inmiddels meerdere reïncarnaties heeft gehad. Het Koning Arthur thema is natuurlijk zeker leuk. Maar toen ik halverwege de rit duidelijk de Rockbiter uit de film “The NeverEnding Story” herkende, vond ik het toch wel jammer dat ik de attractie nooit in die incarnatie heb kunnen ervaren. “The NeverEnding Story” blijft toch een groot stukje jeugdsentiment.
En dat betrekkelijk droog twee alinea’s eerder… Tja, “Excalibur - Secrets of the Dark Forest” is zeker geen “River Quest” van Phantasialand waar je zeker tot op het bot doordrenkt uitkomt. Daar is deze river rapid veels te tam voor. Waren het niet dat er op enkele zeer stragische plekken fonteinen langs de kant staan, die op gezette tijden, precies op de juiste hoogte over de vaargeul heen spuiten. Het laat zich wel raden wie precies op het verkeerde moment langs kwam varen… Nat pak nummertje twee was een feit.
Spectre of the Gun#
Na het verorberen van de meegenomen lunch op naar de linkerhelft van het park. En vanuit de Mainstreet loop je dan eerst letterlijk tegen “Van Helsing’s Factory” aan. Een erg leuke achtbaan in het donker gethematiseerd rondom de vampieren jager Abraham van Helsing. Bekend van de verhalen van Bram Stoker. Vermakelijk wilde rit met een paar leuke schrikeffecten die door een paar krappe bochten best pit heeft.
Met ook die afgevinkt stond als volgende de topper van het park op het menu. Met het gebied binnenlopend, ging de hartslag van deze nerd al een stuk omhoog. Een heel gebied, nahja ok plein, geheel in stijl van m’n toch wel favoriete franchise: “Star Trek”. Met de filmmuziek van de Generations film op de achtergrond was het op de wachtrij in van “Star Trek: Operation Enterprise”. En ja, dan voel je je toch weer even als een kind in een pretpark. De wachtrij voert je via een soort Starfleet Reqruitement kantoor, langs wat kostuums en props uit de film en serie door een transporterroom naar de brug van de de Galaxy-class USS Enterprise 1701-D. Het laat zich wel raden dat ik hier even stil ben blijven staan. De laatste keer dat ik op een replica van die set heb bestaan was ik nog maar een paar turfen hoog. Maar het bezoek destijds aan de Star Trek Experience in de Frankfurter Messe samen met me pa, staat nog in me geheugen gegrift.
Na de brug volgt nog een lange gang, ook geheel in stijl om vervolgens uit te komen in een soort shuttle bay alwaar de achtbaantrein staat te wachten. Na instappen volgen de bekende shuttlebay deur geluiden en kan de vlucht beginnen. Beginnend met een zeker achterin erg leuke swing launch, vooral door de krul in de spike na de achterwaartse lancering. Daarna volgen nog een paar erg leuke inversies met goede hangtime. Maar zoals zovaak, een veels te snel einde want voordat je weet staan de trein alweer stil in de remmen. Dat mag de pret echter niet drukken. Wat damn wat is deze baan af. Goeie theming, leuke rit. Wat wil je nog meer.
Vandaaruit ging de trip door het park verder met een snelle oversteek door een stukje speeltuin om in het Wilde Weste gedeelte van het park aan te belanden alwaar we de houten achtbaan “Bandit” vinden. En hoewel de traditionele layout van buitenaf best leuk aandoet, was de rit dat allesbehalve. Dat deze baan berucht is was me niet onbekend. En eerlijk vind ik een wat ruwere houten achtbaan meer dan prima. Is toch ook een beetje de charme van dit type baan.
Maar, het zou me niks verbazen als “Bandit” gesponsord wordt door de branche organisatie van fysiotherapeuten. De zeer soepele lifthil omhoog gaf nog een beetje hoop. Maar vanaf daar, totdat je met een klap binnen een seconde weer stilstaat op de eindrem, is het één en al kommer en kwel. Oncomfortabel ruw tot het niveau dat het eigenlijk haast niet meer verantwoord is. Ondanks dat de baan schijnbaar toch nog een hoge gunfactor heeft bij het publiek, mag dit gedrocht van mij vermorzeld worden tot luciferhoutjes. Liever gisteren dan vandaag.
Want het zegt genoeg dat als je daarna de bingo voltooid met een ritje in “Iron Claw” je deze als best wel soepel ervaart. Want deze zoveelste kopie van de overal ter wereld terug te vinden Vekoma SLC, staan ook niet bepaald bekend als soepel lopende banen. Maar zelfs de schokkende rit hierin, inclusief lekker met je oren klapperen tegen het oude type beugel was een welkome afwisselingen na de houte pijnbaak genaamt “Bandit”.
En nu zul je je misschien afvragen waar de titel “Spectre of the Gun” op slaat. Tja, dan komt na zo’n begin van de middag toch de nerd in me naarboven. Het voelde gewoon allemaal als een soort slechte aflevering van “Star Trek: The Original Series”. Nu was “Spectre of the Gun” nog wel één van de betere afleveringen van het derde seizoen. In deze aflevering maken Kirk en zijn manschappen kennis met de buitenaardse wezens Melkotians, en ondanks waarschuwingen om van hun planeet weg te blijven, gaat Kirk toch op ontdekkingstocht. Eenmaal neergestraald op de planet bevinden ze zich in een dorp wat lijkt op het Wilde Westen en moeten ze vechten voor hun leven.
Tja, enige gelijkenis was er vanmiddag wel. Natuurlijk het stukje op de (danwel latere versie) USS Enterprise. Een facade van een Wilde Westen dorpje. Om aldaar te vechten voor je leven in de ruggenbreker Bandit. Om uiteindelijk weer veilig verder te reizen naar een volgend avontuur. Roll the credits!
Stuntelig gestund#
En daarmee was ik eigenlijk het park zowat rond. Dat waarvoor ik was afgereisd, 8 nieuwe achtbaan credits, was in elk geval binnen. En, het was pas net half drie in de middag. En toen viel het me eigenlijk pas op. Het was best behoorlijk druk in het park. Mede doordat er dit weekend in een van de theaters van het park, schijnbaar ook een internationaal Cheerleading kampioenschap werd gehouden. Waar naar ik begreep enkele duizenden atleten aan deelnamen. Ondanks die extra drukte waren de wachttijden super. Nergens heb ik veel langer dan een 10 á 15 minuten in de rij hoeven te staan. Complimenten dus aan de ride ops!
Wat extra tijd dus over. Eerst nog 3 ritjes in “Star Trek: Operation Enterprise” en nog een ritje “Studio Tour”, en een bezoekje aan de simulator “Time Bandits” (aanrader!). En een mooie gelegenheid om de tijd op te vullen met dingen die je normaal eigenlijk een beetje overslaat. De parkshows!
Met toch wat hoge verwachtingen was het op naar de Western show. Deze werd gehouden in een mooi aangeklede saloon. De hoop was er op leuke traditionele western shows lasso stunts of messen gooien op een draaiend bord met kaarten, je kent het wel. Maar helaas. De show was uiteindelijk niet veel meer dan een 15 minuten durende dance off tussen het personeel van twee rivaliserende saloons. En dan was het ook nog niet eens country line dancing. Ondanks de korte duur absoluut geen aanrader.
Na even wachten stond daarna de afsluitende Stunt show op het programma. En met dit soort shows weet je precies wat je ervan kunt verwachten. Schurende auto’s. Een hoop handrem bochtjes en donuts. Oorverdovende piepende banden. Een explosie hier en daar. En in de vorm van een gestolen prijs door dieven met een achtervolging tot gevolg een slap verhaal om het getoonde een rede te geven. Ik doe het geheel wat tekort eigenlijk, wat vermakelijk was het zeker. Alleen al de slechte nasynchronisatie was hilarisch. Om de een of andere reden was meer van één van de acteurs in het stuntteam de tekst live. De rest was vooraf ingesproken met hilarisch overdreven nasynchronisatie tot gevolg. Het gaf de show daardoor wel een beetje een knullige vibe. Maar, eigenlijk pastte dat wel. Mocht je dus ooit tijd over hebben is deze show, dus wel het bezoeken waard.
En daarmee zat het dagje ‘Hollywood in Germany’ erop. Al met al wist het park me positief te verassen met een leuk divers aanbod. Het lag er ook allemaal prima bij.
Coaster credits#
115 - Studio Tour
116 - Ghost Chasers
117 - Backyardigans: Mission To Mars
118 - Jimmy Neutron’s Atomic Flyer
119 - Van Helsing’s Factory
120 - Star Trek: Operation Enterprise
121 - Bandit
122 - Iron Claw